Paskalya’ya Hazırlık Devresi – 5. Pazar Günü – B

Litürji

Kutsal Kitab’ın Okunması

17/03/2024 – PASKALYA’YA HAZIRLIK DEVRESİ – 5. Pazar Günü – B –

1.Okuma Yer. 31,31-34 Mezmur 50 2.Okuma İbr. 5,7-9 İncil Yh. 12,20-23 

Artık dirilmiş İsa ile birleşerek Vaftizimizin lütfunu tekrar yaşayacağımız Paskalya bayramına yaklaştık. Allah’ın Sözü bu olayın ciddiyetinin bilincinde olmamızı sağlıyor. Gerçekten vaftiz sayesinde İsa’nın kutsallığına, ilahiliğine katılmış oluyoruz, dolayısıyla da bu O’nun haç yoluna katılmak anlamına da gelir.

Nitekim Allah’la Yeni Antlaşma, ebediyen sürecek, insanların günahları veya sadakatsizlikleri onu yıkamayacak o antlaşma, O’nun kanı ile kurulmuş olmaktadır. Yeremya bu antlaşmayı, bizlerin Allah’ın niyetlerine katılmamız olarak açıklamaktadır: Onun kanunları bizlere dışarıdan verilmeyecektir, içimizde var olacaklardır, çünkü bizler O’nun Kutsal Ruh’unu alacağız. O’na yakınlığımızın meyvesi günahlarımızın af olması olacaktır.

Günahlarımız İsa’nın duasının ve acılarının sebebidir. O; günahlarımız yüzünden öldü. Bu; günahların İsa’nın ölümüne sebep olduğu, fakat aynı zamanda da İsa’nın günahların ölümcül etkilerinden kurtulmamız için ölümü kabul ettiği de demektir. O’nun ölümü sayesinde İsa, O’na itaat eden, yani Allah’a ve insanlara sevgisini paylaşan herkes için “ebedi kurtuluş sebebi oldu”. Günümüzde dünyamızda yayılan düşünce tarzında, günah görmezlikten gelinir. Dolayısıyla da İsa’nın yaşamının ve ölümünün değeri bilinmez; O, birkaç öğreti ve örnek verebilen sadece iyi ve büyük bir insan gibi görülür. 

Bugünkü Sözü dinlerken kurtuluşa ihtiyacı olan yaşamımıza son derece ciddiyetle bakmaya çağrılmaktayız. İsa ölmemiş ve dirilmemiş olsa kendi halimize, düşmanımıza karşı güçsüz kendi kapasitelerimize bırakılmış olurduk. İsa, düşmanımızın silahı olan ölüme ‘girerek’ düşmanımızı yendi, çünkü ölümün alanını ve zamanını kendi yaşamı, kendi ışığı, kendi sevgisiyle doldurdu.

İsa için ölmek; şana bürünmek oldu, yani herkese O’nda Allah’ın sevgisinin gücü ve büyüklüğünün etkisini göstermek için fırsat oldu. Haçta yükseltildiğinde İsa, bütün insanların, İbrani ya da pagan olsun, tüm insanların bakışlarını kendine çekti: O an, onların kurtuluşunun en temel anıdır. Bu sebepten İsa, Greklerin, yani paganların O’nunla karşılaşmak ve görmek isteme olayına, peygamberlik işareti olarak, çok önem vermektedir. Paganların bu arayışı O’nun dünyada yaşadığı hayatı Baba’ya teslim etmek üzere tahtı, haça çıkma anının yaklaştığının işaretidir. 

Bu şekilde İsa, en büyük sevgi eylemini gerçekleştirmektedir: O’nun bu sunuşu gerçekleştirdiği yer, şanının yeridir, krallığının tahtıdır. İsa bunun tamamen bilincindedir, bu sebepten bir taraftan ruhunda sıkıntı çekmektedir ve Baba’sından bu saati yaşamama isteği denenmesini yaşamaktadır, diğer taraftan bunun, yollandığı misyonu gerçekleştirmek için, yani “bu dünyanın hükümdarı” olan Şeytan’ı yenmek için, kat etmesi gereken yol olduğunu bilmektedir. Bu sebepten Baba’dan kararlılıkla, Kendisini sunması vasıtasıyla adını yüceltmesini istemektedir.

Baba, göklerden gelen bir sesle İsa’nın Kendisini sunuşunun kabul olduğundan O’nu emin kılmaktadır. İsa’nın bu sevgi eylemine öğrencileri, O’nu izleyip O’na hizmet etmek isteyenler de katılmaktadırlar. Vaftizimizi yaşayarak kendimizi sunmak için İsa’yla birleşiriz, aynen Baba’nın ebedi ödülünü, sonsuz hayat ve sevinci tatmakta da O’nunla birlikte olacağız!