İncil: Matta 14; 22-36. 14; 13-21
İsa bunu duyunca, tek başına tenha bir yere çekilmek üzere bir tekneyle oradan ayrıldı. Bunu öğrenen halk, kentlerden çıkıp O’nu yaya olarak izledi.
İsa tekneden inince büyük bir kalabalıkla karşılaştı. Onlara acıdı ve
hasta olanlarını iyileştirdi.
Akşama doğru öğrencileri yanına gelip, “Burası ıssız bir yer” dediler,
“Vakit de geç oldu. Halkı salıver de köylere gidip kendilerine yiyecek alsınlar.”
İsa, “Gitmelerine gerek yok, onlara siz yiyecek verin” dedi.
Öğrenciler, “Burada beş ekmekle iki balıktan başka bir şeyimiz yok ki” dediler.
Bundan hemen sonra İsa öğrencilerine, tekneye binip kendisinden önce karşı yakaya geçmelerini buyurdu. Bu arada halkı evlerine gönderecekti.
Halkı gönderdikten sonra dua etmek için tek başına dağa çıktı. Akşam
olurken orada yalnızdı.
O sırada tekne kıyıdan bir hayli uzakta dalgalarla boğuşuyordu.
Çünkü rüzgar karşı yönden esiyordu.
Sabaha karşı İsa, gölün üstünde yürüyerek onlara yaklaştı.
Öğrenciler, O’nun gölün üstünde yürüdüğünü görünce dehşete kapıldılar. “Bu bir hayalet!” diyerek korkuyla bağrıştılar.