Kutsal Kitab’ın Okunması
13/12/2020 -NOEL BAYRAMINA HAZIRLIK DEVRESİ – 3. PAZAR B –
İlk Okuma Yeşaya 61,1-2°.10-11 Mezmur Luka 1,46-50.53-54
İkinci Okuma 1Selaniklilere 5,16-24 İncil Yuhanna 1,6-8.19-28
İlk Okuma İsa’da gerçekleşen bir peygamberliktir: Rab’bin Ruh’u üzerine indi ve böylece O, Allah’ın insanlığa armağanı oldu! O, herkesin beğendiği bir armağandır, çünkü Peder’in sevgisini müjdelemekte, bize onu tanıtmakta, O’nun huzurunda kalmamızı, yüreğindeki sırları dinleyip O’na cevap vermemizi sağlamaktadır. İsa bir armağandır, çünkü bizi Allah’ın yanlış algılanmasından, O’nu bir patron olarak gören algıdan gelen korkudan ve kölelikten kurtarmaktadır. İsa’nın müjdesini dinleyerek kavuştuğumuz içsel hürriyet ise, bizi yeni bir yaşam şekline götürür, yani yakınlarımızdakilerle dikkatli ve onları sevmeye istekli olmamızı sağlamaktadır. Böylece bugün okumaların arasındaki mezmur olarak okuduğumuz Meryem’in ilahisinde sezilen sevinç dolu iman, barış, huzur, mutluluk, çevremizde de yeşerecektir.
Yeşaya’nın peygamberliği önceden gelmektedir. Fakat gerçekleşeceği zamanın gelmiş olduğu Yahya’ya açıklanmaktadır. Yahya’nın kendisinden konuşması istenmektedir, fakat o bunu reddediyor, çünkü o sadece Gelecek Olan için yaşamakta ve çalışmaktadır. Kendisi hakkında sadece «Değilim» söylüyor, sesi ise Var Olan’ın hazır bulunmasını ilan etmektedir! Yahya sadece ruhları Gelecek Olan’ı kabul etmeye hazırlamak istiyor, çünkü yürekleri Allah’ın Kutsal Ruh’u ile dolduran O olacaktır! Yahya Gelecek Olan’la karşılaşmayı bir arınma ile hazırlamaktadır: kendini dinleyenlerin, kendilerinin günahkar, yani Allah’tan uzak ve O’nun kurtarışına muhtaç oldukları bilincini uyandırmakta ve yüreklerinin günahı doğuran o içsel tutumlardan uzaklaşmalarına yardım etmektedir.
Yahya; “sizin tanımadığınız birini”, kimsenin O’nun hizmetkarı olmaya layık olmadığı kişiyi bizi alçakgönüllülükle kabul etmeye hazırlamaktadır. Yahudilerin kolayca anlayabildikleri, bizim ise anlayabilmemiz zor olan bir cümle kullanmaktadır: “Ben O’nun çarıklarının bağlarını çözmeye bile layık değilim”. İsrail halkının bir yasasını hatırlatan bu cümle ile Yahya, kendisinin Gelecek Olan’dan, halkın damadı rolünü, yani Allah’ın rolünü çalmak istemediğini söylemek istiyor. İsa; Allah’ın halkına olan sevgisinin gerçekleştiği ve Allah’ın adına halkının O’na olan sevgisini kabullenen kişidir. O; damattır, gerçek ve üretken bir sevgi ile seven tek damattır. İsa’nın bizi sevmesine izin vererek biz de Allah’ın evlatları oluyor ve ailesini büyütüyoruz. Kutsal Yazılarda sık sık Allah’tan, halkın damadı olarak bahsediliyor: Şimdi O, temelli olarak halkını sevmek için geliyor, bunu görülür şekilde İsa aracılığıyla yapıyor: Bunu haçta ispatlayacaktır.
Bunun için bizler bu dünyadaki yürüyüşümüze, İsa’nın tam açıklanmasının uyanık bir bekleyişinin içerisinde devam etmekteyiz. Bu Noel Hazırlık Devresini, İsa’ya dönük, O’nunla karşılaşmak için istekli, O’na hizmet etmekte dikkatli olmamız için bir alıştırma olarak yaşayacağız.
Aziz Pavlus bize İsa’nın sevgisine sevgimiz ile cevap veren birkaç yararlı ve gerekli davranış şekli önermektedir: Sevinçli olmak, sebatlı dua edip şükretmek, denenmelerden kaçınarak iyi olanı seçmeye dikkat etmek. Rab bizi sevmeye devam etmektedir ve bizi bu davranışlar içerisinde bulursa bizi tamamen kutsallaştırabilecektir, yani hayatımızı Kutsal Ruh’u ile doldurabilecektir. O zaman biz de İsa’yla şöyle diyebileceğiz: “Yüce Allah’ın Ruh’u üzerimdedir… Yoksullara müjde vermek için beni gönderdi!” ve Meryem ile birlikte şöyle tekrar edeceğiz: “Ruhum, Kurtarıcım Allah sayesinde sevinçle coşar!”.
Sorelle Fraternità Gesù Risorto – Konya
miriam@cinquepani.it