Meditasyon – Yıl B

24/10/2021 OLAĞAN DEVRE – 30. Pazar Günü – B

İlk Okuma Yer. 31,7-9 Mezmur 125/126

İkinci Okuma İbr. 5,1-6 İncil Mk. 10,46-52

Yeremya peygamberin sevinçli müjdesi Mezmur tarafından tekrar ediliyor! Halkın yaşadığı acı o kadar derin ki sevinç de bir o kadar büyük oluyor. “Gözyaşları içinde gitmişler; onları avunmuş olarak geri getireceğim!”. İlk önce gözyaşları, kölelik, hapis, yok olma, sürgün, sonra dönüş, sevinç! Bu, İsrail halkının hikayesidir, bu gelmesi gereken Allah’ın Kulu için peygamberliktir! O, halk ile dayanışma içinde yükünü ve zayıflığını taşımaktadır.

İbraniler’e mektup, Mesih’in çağrısının altını çizmektedir. Bu çağrı O’na büyük onur vermektedir, fakat ilk önce O’nu büyük acılardan geçirmektedir. O, günahlar için kurban sunmaya, yani kahinlik gerçekleştirmeye çağrılmaktadır fakat O’nun kahinliği Harun ve oğullarınkinden farklıdır. O, Melkisedek gibi özel bir kahinlik gerçekleştirecektir: Bu kahinlik insanlardan gelen bir miras değil, O’nu Oğlum diye çağıran Allah’tan doğrudan verilmektedir.

İncil, bizi orada kahinliğinin kurbanını gerçekleştirmek üzere Eriha’dan Yeruşalim’e doğru giden İsa ile karşılaştırmaktadır. O’nun etrafında büyük bir kalabalık vardır, ama sadece bir kör dilenci O’nu tanıyıp gerçeği bağırmaktan çekinmiyor: “”Ey Davut Oğlu İsa, bana acı!”.

Yeruşalim’e giden o İsa, Davud’un Oğlu’dur, Mesih’tir! İnsanın acı dolu ve zayıf durumunu değiştirebilen Mesih’tir. En kötü durumda da, günahkar ve zavallı olduğumuzda da kendimizi teslim edebileceğimiz, Mesih’tir! Tüm halkın beklediğidir. Kimse bu şeyleri kalabalık içerisinde söylemeye cesaret edemiyordu – aynen günümüzde olduğu gibi kimse yolda veya halka açık bir yerde İsa’ya imanını göstermeye cesaret etmiyor – Herkes o dilenciyi susturmak istiyor: Gerçekten kimse kendisinin utandığı şeyi başkasının yüksek sesle söylemesini istemez!

İsa ondan utanmıyor, hatta kalabalığın içerisinde tek kör olmayanın o kör adam olduğunu görüyor. Kör, İsa’nın kim olduğunu anlıyor, İsa da onun gözlerini açarak bir adım daha atmasını, yani Kendisi ile yürümeye başlamasını sağlıyor.

Gözlerini açınca, Bartimay İsa’nın yüzünü, O’nun ışığını, O’nun tekliğini görüyor. “Sen insanların arasında en güzelisin” diyen Mezmur’un gerçeğini anlıyor.

Artık o kişi, kör olmadığından dilenciliği de bırakabiliyor, başka insanlara, daima günahkar olan o insanlara, bağımlı olmaktan kurtuluyor ve artık hür bir şekilde İsa’yı izleyebiliyor. O, İsa’yı Yeruşalim’e doğru, kendisini Peder’e sunma yolundaki yürüyüşünde izleyebilmekte, bunu da yapmayı istemektedir.

Bu anlatımı dinlerken öğrenmemiz gereken çok şeyler vardır.

İsa’yı açıkça tanıdığımızda gözlerimizin açık olduklarını öğrenmekteyiz!

Utanmadan İsa’ya iman ettiğimizde hür olduğumuzu öğrenmekteyiz!

İsa’ya doğru koşmak üzere her şeyimizi bıraktığımızda sevinçle dolu olmaktayız.

İsa’yı kendini sunmaya doğru olan yürüyüşte izlediğimizde yaşam yolunda olmaktayız.

Kendimizi İsa ile birlikte Allah’a sunmak, ölüm yolu değildir, yaşam güvenliği ve gerçek huzurdur!

Kör, kör iken, gerçek müjdeci olarak davrandı: Herkesin dikkatini, yeni, gerçek, derin ve tanıklık verici bir dikkati İsa’nın üzerine çekti. Onun aracılığıyla o kalabalık, İsa’nın peygamberlikleri gerçekleştiren Mesih olduğunu anlayabildi: Gerçekten de Kutsal Kitap, Mesih’in geldiğinde körlerin gözlerinin açılacaklarını söylüyor. Yine o, İsa’yı yüzeysel bir şekilde izleyen tüm kalabalığa, İsa’yı gerçek izleme şeklini gösterdi: Meraklı değil, sadık; peşinden götürülen değil, imanlı olarak.

Bugün Dünya Müjde Günü, Bartimay’ı bir örnek, bir öğretmen olarak bulmaktayız; İsa’ya yeni gözlerle bakacağız, diğerlerin de bu şekilde bakmalarına yardımcı olacağız. Ağlayanları, günahkarların kat ettikleri yollarda sevgi dilencilerini teselli edebileceğiz. Herkese, aramızda yeni bir ışık vererek yeni bir hayat verenin olduğunu söyleyeceğiz. O’na alçakgönüllülükle ve ısrarla gerçek ışığı dileyerek başka kişilere de O’nu dinlemeleri ve izlemeleri için yardımcı olacağız.