13/06/2021 – OLAĞAN DEVRE – 11. Pazar Günü – B –
- Okuma Hezekiel 17,22-24 *; Mezmur 91 *; 2. Okuma 2Kor 5,6-10; *İncil Mk 4,26-34
İsa bizlere çok meseller anlatmaktadır. Kendi kendimize şöyle soru sorabiliriz: İsa onları nasıl icat eder? Hayır, İsa icat etmez: O’nun Kendisi, Kendisi’nin daima Peder tarafından duyduklarını söylemekte olduğunu söyler.
Gerçekten Allah’ın projesinden bahseden peygamber Hezekiel’i dinledik: Allah, bir ağaçtan küçük bir filiz koparıp onu yüksekte, kocaman bir dağdaki herkesin görebileceği bir yere dikecektir. Bu küçük filiz de ormanda yer alacak göz kamaştırıcı bir ağaç olup göğün kuşlarını barındıracaktır. İsa, bu simgeyi bazı mesellerinde tekrarlayıp derinleştirir.
Peygamber Hezekiel bize Allah’ın, Kendisini işe koyunca şu şekilde davrandığını söyledi: O, bizi şaşırtıp olağanüstü eylemlerini gerçekleştirmek için daha önce var olan bir şeyi, zayıf ve kırılgan yaratıklarından birkaçını kullanır. Allah, halkının kendi sevgisini gerçekleştirmediğini gördü ve onun yerine başkasını koymak istedi. O halde bizler, o küçük çubuğun, o yeni filizin Yahuda’nın oymağından gelen Davud’un Oğlu İsa olduğunu anlamaktayız. O, kendi halkından koparılıp yeni bir halkla başlayacak, bu halk da bütün insanlara, bütün dünyaya besin, teselli ve yeni hayat verebilecektir.
İsa, ağaç ve göğün kuşlarından bahseder: Ağaç ve kuşlar, daha önce bütün putperest halkların temsili olarak peygamberlerde kullanılan simgelerdir. İsa, mesellerini anlatmak için bu simgeleri kullanmaktadır. Allah, hareket etmektedir; evet O, ekmek yapmak ve ekinleri biçmek gibi insanın yaptığından faydalanmaktadır, fakat sonra etkili olan Kendisidir: İnsanın ektiğini ya da aldığını büyüten ve üreten Allah’ın Kendisidir. Bunun için bizler, evlatları ile ilgilenen Allah’ın araya girmelerini beklemekteyiz. O, sadece halkını düşünmemektedir, hatta Kendisine ait olmak üzere seçilen halk, kendisine gösterildiği ve bağışlandığı sevgiyi bütün halklara götürmek üzere seçildi.
Küçük ve önemsiz, toprağa düşmüş ve saklı, herkese yararlı ağaç olacak hardal tanesinin meseli, bize teselli ve ümit, aynı zamanda da bizlerin de bütün dünya için Allah’ın armağanı olabilmemizin güvenini vermektedir. Eğer bu meseli iyice anlamak istersek, ilk önce toprakta ölen o küçük tohumun bizzat Allah’ın Oğlu İsa olduğunu düşünmeliyiz. Tam da o tohumun, saklı ve çiğlenmiş olarak ölmesinden dolayı, Kendisi yeryüzünün sakinleri için hayata ve armağana dönüşmektedir. Bizler, İsa’nın dirilmiş hayatından faydalananların arasında, ilk sırada olanlarız.
Sonra da bizim kavrayışımız daha da büyük olmaktadır: Küçük sürü, küçük Kilise, dünya tarafından hor görülen, gözlerimizde bile önemsiz bir gerçek olan kendimiz de, Allah’ın lütfu ve gücü sayesinde dünya için ekmeğe dönüşmekteyiz. Tam da dünya tarafından dışlandığımızda ve zulüm gördüğümüzde, Allah kendi göksel projelerini gerçekleştirebilmektedir.
İkinci Korintliler’e Mektubundan duyduğumuz birkaç sözü ile Aziz Pavlus aynı mesajı vermektedir. Biz sürgündeyiz, diyor, fakat bundan dolayı üzülmeyiz, hatta bunu isteriz. Eğer hayatımız dünya için yararsız gibi gözükürse ve tam da herkes için sevgi olma isteğinde hayatımız engellenirse, bizler ümidimizi ve güvenimizi kuvventlendirmekteyiz. Bizler, kendimizi sunarız ve Allah kendi mucizeleri için bizi kullanır.
O, Peder’dir ve bizi bırakmaz! O, Peder’dir ve acı çekmemizin meyvesiz olmasına izin vermez, hatta acı çekmemizi, herkes için ekmek, acı çekenler için sığınma dalları olmak için kullanacaktır. Hatta İsa diyor ki, ağacın dallarında kuşlar yuvalayacak: Putperest halklar, hardal ağacına dönüşmeseler de, kendi ilahileri ve kendi sürekli varlıklarıyla, ağacı sevindirebilmektedirler. Bizler de Peder’i ve Oğul’u tanımayanlar tarafından bir bardak su ya da başka iyilikleri bazen almaktayız. Kilise, Papa, Episkoposlar, İncil’in müjdecileri, sevgi hizmetkarları aracılığıyla sık sık herkesin bir araya gelip barış ve birlik anları yaşama fırsatını sağlar.
Sorelle Fraternità Gesù Risorto – Konya
miriam@cinquepani.it