22/08/2021 OLAĞAN DEVRE 21. Pazar Günü – B
1. Okuma Yeşu. 24,1-2.15-17.18b; Mezmur 33/34; 2. Okuma Ef. 5,21-32; İncil Yh 6,60-69
Halkı, karar verip bir cevap vermeye çağıran Yeşu, halktan harika bir cevap alır. İnsanları seven Allah’ın tarafını tutmadan, O’nun önünde durmak, merhametinden ve korumasından faydalanmak olmaz. “Eğer Rab’be itaat etmek istemiyorsanız, kime itaat edeceğinize bugün karar verin”! Yaşamımız hep bir itaattir. Ya Allah’a ya da ihtirasın yönlendirdiği arzularımıza itaat ederiz. Ve de biz bunları çok önemli, tanrılar gibi önemli görürüz.
Biz kime itaat edeceğimize karar vermekte serbestiz. Eğer Allah’a itaat etmiyorsak, otomatik olarak Allah’ın düşmanından gelen bir egoizme boyun eğiyoruz. “RAB’bi bırakıp başka ilahlara kulluk etmek bizden uzak olsun!”. Halk; tarihini düşünüyor, Antlaşma’nın Allah’ına sadakat kararını güçlendirmek için ataların tecrübesini hatırlar: O Allah’a ki, halkını Mısır köleliğinden büyük bir sevgi ile kurtarmıştı. Kendi tarihini hatırlamak, Allah’ın Sözüne ikna olmak, itaat etmek ve sadakatli olmaya karar vermek için iyi sebepler sunmaktadır. Bizim için de ailemizin, halkımızın tarihini hatırlamak ne kadar önemlidir! Orada Allah’ın sevgisi ve mucizeleri saklıdır: Onların hatırası O’na olan imanımızı canlı tutmamıza yardım eder.
İncil metni de bize bir karar anını tekrar yaşatmaktadır: İsa’nın birçok öğrencisi O’nu takip etmemeye karar verir. Bunlar; itaat etmeden önce anlamak istemektedirler, kolay ve herkes tarafından kabul edilen bir yürüyüş isterler, ama İsa ile birlikte olmak için O’nunla birlikte yalnızlığı da, anlaşılmamayı, belki hor görülmeyi de kabullenmek gerekir. İsa cesaretini kaybetmiyor: Tek başına kalmaya hazırdır, fakat tekliflerinden ödün vermiyor. İnsanların rahatlıkları için İncil’i değiştirmiyor: İnsanların İncil’e uygun yaşamaları için hayat değiştirmeleri gerekir.
Petrus; On ikilerin, ve de başka kişilerin de adına konuşmaktadır: Bunlar, Öğretmenleri ve Rab’leri gibi güvene layık başka hiç kimseyi bulmadılar. Gerçekten O, gözlerinin önünde işaretler ve mucizelerle Kendisini Allah’tan, Baba’dan gelen olarak gösterdi, onlar da O’na tam bir güven vererek O’nu dinlediler. Bu şekilde O’nun Sözünün, anlaşılması zor olmasa da, emin olduğunu fark ettiler. Çünkü bu Söz, Baba’dan onaylanmış bir kişinin ağzından gelmekte idi. Petrus, bizim yerimize de cevap verdi. Onun kararı, bizim kararımızdır; biz de emin bir şekilde İsa’ya şunu söyleyebiliriz: «Sonsuz yaşamın sözleri sendedir».
Aziz Pavlus böyle kati bir kararın sonucu olarak Hristiyanların aile yaşamını da görmektedir. Evlenen imanlı, evliliğinde Rab’be olan sevgisini ve sadakatini yaşar. Bu şekilde evlilik, sevginin ve merhametin Allah’ın kendini gösterdiği ortam olur. Kocanın eşine olan sevgisi, İsa’nın Kilise’sine olan sevgisini gösterir: “Mesih inanlılar topluluğunun uğruna kendini feda etti” (Ef 5,21-33) ve Kilise’nin cevabı da eşin kocasına olan hür ve tatlı boy eğmesi ile gözükür. İsa-Kilise ayrılmaz bağlantısı, karı-koca bağlantısı aracılığıyla somut ve görünebilen olur. Onlar; birbirlerine sadece aşk ve arzu, iyi niyet veya sosyal bir kontratla bağlı değiller: Onlar sadakat ve birlik içerisindeler, çünkü onlarda İsa ile olan birlik ve Kilise’ye aitlik vardır ve büyümektedir. Evlilik, Rab’be hizmet etme kararının her gün somutlaştığı ve herkese görünür olduğu yerdir: Evlilik, Allah’ın varlığının ve kutsallığının parladığı dağdır!
Bunun için ebeveynlerin kutsal sevgisinin meyvesi olan bizler de, halkın Yeşu’ya verdiği cevabı tekrarlayabiliriz: “RAB’bi bırakıp başka ilahlara kulluk etmek bizden uzak olsun!”. Bu sözleri hem uzun zaman süren kararları gerektiren anlarda hem de daha basit ve günlük olan birçok durumlarda tekrarlayabiliriz. İsa’nın Sözü aklımızda ve yüreğimizde güvenli bir temel, her eylemimizin sakin ve güçlü desteği olarak sabit kalacaktır.
Sorelle Fraternità Gesù Risorto – Konya
miriam@cinquepani.it