Meditasyon – Yıl A

22/11/2020 – MESİH İSA EVRENİN KRALI BAYRAMI

1.Oku. Hezekiel 34,11-12.15-17 *Mez 22; *2. Oku. 1.Korint. 15,20-26.28 *İncil Mt 25,31-46

Rab Hezekiel Kitabında şöyle diyor: “Koyunlarımın peşinde koşacağım ve onlara kendim bakacağım”. Rab Allah koyunlarını nasıl arıyor? Cevabı İncil’de buluyoruz: “İnsanoğlu kendi yüceliği içinde bütün melekleriyle birlikte geldiğinde, görkemli tahtına oturacak…” Mesih, Allah’ın insanların iyiliği için yapmaya söz verdiği tüm şeyleri gerçekleştiriyor. Bir çoban gibi davranıyor: İlk önce koyunları bir araya toplayıp onların tümünün var olduğundan emin olmak istiyor. O, uyanık ve gerçekçidir: Kimin Kendisine ait olup olmadığını gayet iyi bilir. Karışıklığı sevmez. Kendisine ait olmayanlarla farklı bir şekilde ilgilenecektir.

İnsan Oğlu nasıl seçim yapabiliyor? O aynı zamanda kraldır, ta baştan itibaren hazırlanan hükümranlığın kralıdır. Bu hükümranlık, Mesih’e sadık insanlar için düşünüldü; bu hükümranlıkta iyilik kötülükle, Peder’e sadakatle sadakatsizlik, O’nun arzularına boyun eğmekle onları reddetmek, Allah’a benzer olmakla olmamak, karışmamaktadır. Ve işte, aynı zamanda Peder’in Oğlu da olan İnsanoğlu, ve de kral da olan O, tüm halkları birleştirdikten sonra yargılamaya başlıyor. Bu kral, her dinden bütün halkları yargılamak için neye bakıyor? O’nun dua saatlerini ve büyük işleri göz önünde tutmaması bize garip geliyor ve O’nun, Kendisini en basit şeylere ihtiyaç duyanlarla eşleştirip onlarda Kendisine iyilik edildiğini hissetmesinden şaşmaktayız. Yemeğe, kıyafete, sağlığa, eve, özgürlüğe, insanlık doluluğuna ihtiyacı olanlar, işte bunlar, Mesih’in bedenidir, tamamlanması gereken Allah’ın imgesidir. İyileri kötülerden ayıran özellik budur: Onları sevenler; onlar için yaşamını vereni, onlar için yollananı da severler. Onlarla ilgilenerek onları sevenler, Allah’ın hoşuna gitmektedirler.

İnsanları ayıran “çelişki işareti” daima ve yalnız, yaşayan Allah’ın Oğlu, İsa’dır, fakat İsa, Kendini her zaman ve her yerde yardıma, bakıma, dikkate, sevgiye muhtaç kişilerde saklanıp Kendisi ile karşılaşmaya izin vermektedir. Onları tedavi etmek, doyurmak, ziyaret etmek, kabul etmek için ilgilenenler, Hezekiel peygamber kitabında tasvir edilen Peder’in sevgisini gerçekleştirmektedirler. O halde onlar, Allah’ın gönderdiği Mesih’in yardımcılarıdır, Mesih’in şefkat dolu elleridir, dünyaya yaşayan Allah’ın sevgisini getiren bedeninin uzuvları olarak tanınabilmektedirler. Onlar, Peder’in evlatlarının yüreklerine koyduğu sevgiyle severek Allah’ın gerçek çehresini göstermektedirler!

Meselin ikinci kısmı belki bizi hayrete düşürebilir: İyi ve cömert olan kral, sadece kendilerini sevmekle ilgilenenlere ve başkalarının ihtiyaçlarına gözlerini kapayanlara karşı çok sert davranmaktadır. Bunlar kardeşçe davranmadıkları için evlat gibi karşılanamazlar. Onların kaderi egoizmdir: Egoizm acı verir, birliği bozar, yalnızlık yaratır, gözyaşı getirir. Başkalarının acılarına gözlerini ve ellerini kapayanlar, ebedi ıstırapta aynı acıları çekeceklerdir.

Biz günümüzde çok sık Allah’ın merhametinden bahsediyoruz. Kimse O’nun kadar merhametli değildir, O kalbini herkese açar ve herkesi ne günah işlerse işlesin affetmeye hazırdır. Fakat İsa’nın meseli bizim egoizm içerisinde yaşayamayacağımızı söyler, yoksa Peder’in büyük merhametini görmeye ve almaya kabiliyetli olmayacağız. Allah insanları kuklaya davranırmış gibi davranmaz: Bizim seçimimize saygı duyar. Egoizmi seçersek sonunda egoizmin meyvesini alacağız: Ebedi acıyı ve sevgi birliğinden yoksun olmayı.

Allah’ın merhametli oluşu, affını almak için yüreğimizi açar, ancak aynı zamanda gözlerimizi, ellerimizi, yüreklerimizi, zenginliklerimizi O’nun yüreğinin emrine koymamıza götür: Allah’ın yüreği, bedeni ve ruhu aç olanlara, acı çekenlere açıktır.

Bizi daima korku ve acı içerisinde tutan düşmanın üzerinde, ölülerden Dirilenin, yaşamın Rab’binin zaferi bu şekilde başlamaktadır! İsa’nın ölümün üzerinde zaferi başlamaktadır, daha doğrusu bizim acı çekenlere karşı gösterdiğimiz sevgi vasıtasıyla ölüm yok edilmeye devam etmektedir. İsa ile birlikte kendimiz muzaffer olmaktayız: Sevincimiz; birçokları için ümit, gelecekteki iyiliklerin öncüsü, Allah’ın sevgi olduğunun, O’nu bekleyenler için sevgi olduğunun ispatı olmaktadır!

Evrenin kralı, yüreğimin Kralı İsa, seni seviyorum, sana tapıyorum, sana hizmet edip seni takip etmek istiyorum!