Litürji

Kutsal Kitab’ın Okunması

24/03/2024 – MESİH İSA’NIN YERUŞALEM’E GİRİŞ BAYRAMI – B

Giriş: Mk. 11,1-10; 1ª Okuma Yeş. 50,4-7 Mezmur 21; 2.Okuma Fil. 2,6-11; İncil Mk. 14,1 – 15,47

Bugünkü Ayine özel bir dua anı ile başlıyoruz: Ellerimizde zeytin ve palmiye dalları ile halk topluluğu ve öğrencilerin İsa’yı, Davut’un soyundan gelen İsrail halkının Kralı gibi karşıladığı olayı okuyoruz. Onlar yolculuğun sonunda Yeruşalem şehrine vardılar.

Bu, hacılar için özellikle sevinçli bir olay olmalıydı: Onlar yorucu ve uzun yolculuğun sonuna varmışlardı ve onları şehrin kapısına ve mabede götürecek son yokuşu Mezmurlar eşliğinde çıkmaya hazırlanıyorlardı. 

İsa, bu yürüyüşün son kısmını kendi hazırladı, böylece kalabalığın ve öğrencilerin önceden yapmayı düşündüklerini anlayarak yapmalarını sağladı. 

Onlar O’nu kral ilan etmek istiyorlardı, O da krallığının neyden ibaret olduğunu açıklamak istedi. O, evet kraldır, ama onların düşündüğü gibi, baskı ederek kendini saydırmak ve hükümranlığını zorla gerçekleştirmek istemiyor. O, peygamberlerin önceden bildirdikleri gibi uysal, alçakgönüllü, herkese hizmet etmek isteyen ve dolayısıyla herkesin, bir kişi tarafından değil de, Allah tarafından sevildiklerini anlamaları için, yaşamını vermeye hazırdır! 

Gerçek kralın tek düşmanı, insanlar, hatta gücü ve otoriteyi ellerinde tutanlar değildir, Şeytan’dır: Bu düşmanın alçakgönüllülüğe tahammülü yoktur ve alçakgönüllülük tarafından yenilgiye uğratılır. Ve işte İsa, kendisine bir sıpa getirtir. Şimdiye kadar üzerine kimse binmedi: Kral için öyle gerekiyordu, çünkü krala sadece yeni şeyler verilir. Fakat İsa, uysal bir hayvan olan bir eşek sıpası istiyor. Bu hayvan savaş için kullanılmıyor, sadece hizmete yarıyor. Böylece İsa yanlış beklentileri düzelten açık bir mesaj veriyor. 

Yollara serilen kaftanlar ve dallar, galip kralı karşılamanın tipik işaretiydi. Aynı zamanda herkesin söylediği ilahi, bizlerin, insandan gelen kuvvete değil de, sadece Rab’bin elinden gelene güvendiğimizi söyleyen bir Mezmur’dur: Rab yeryüzünün büyükleri tarafından reddedilen taşı büyük eylemler gerçekleştirmek için kullanmayı bilir. 

İsa işte böyle şehre girer, aynen yüreğimize de girer ve bizleri Yeşaya’nın peygamberliğini, Aziz Pavlus’un düşüncelerini ve İsa’nın ıstırapları ve ölümünü anlatan İncil’i dinlemeye hazırlar.

Yeşaya Allah’ın Hizmetkarının dayanması gerekecek olan acılardan bahsetmektedir. Aziz Pavlus da Mesih İsa’nın Allah olmasına rağmen sabrettiği alçaltmalardan bahsetmektedir. O güçlü bir Allah olmak istemedi, tersine sevgi dolu bir Allah, kendini feda edecek ve ölecek kadar seven ve itaat eden bir Allah olmak istedi. İşte bu sebepten şimdi bizler O’nu yüceltiyoruz, seviyoruz ve O’nun ardından gitmek istiyoruz. 

Uzun İncil bölümü Rab’bin yeryüzündeki son saatlerini anlatmaktadır. Böylece kurduğu Efkaristiya gizemine, ele verilişini, ölüme mahkum edilişini ve sessizlik içerisinde çektiği bütün acıları gizemine tapmaya yönlendiriliyoruz. 

İsa’nın ölümü anında haça germeye görevlendirilmiş askerlerin başında bulunan putperest yüzbaşı şaşırtıcı bir şekilde imana varıp bunu açıkça ilan ediyor: “Gerçekten bu adam Allah’ın Oğlu idi”. Bu iman bildirisine bizler de katılmak istiyoruz. 

Onun Allah’ın Oğlu olduğuna inanarak O’nu seviyoruz, yaşamımızı O’na veriyoruz ve tüm kutsal hafta boyunca imanımızı özel bir şekilde kutlamaya niyetleniyoruz. Dua edeceğiz, günahlarımızı itiraf ederek yeni tövbe adımları atacağız, kardeşlerimizle daha yakın olacağız ve birlikte, sevinçle Allah’ımız ve Kurtarıcımızın dirilişini kutlayacağız.

Her şeye kadir ve ebedi Allah, insanlara insan olmuş ve haçta ölecek kadar alçaltılmış, biricik Oğlun Kurtarıcı Mesih’i örnek olarak verdin; daima ıstıraplarının öğretisini gözlerimizin önünde bulundurmamızı ve böylece dirilişinin şanına katılmamızı sağla!