Bekleyiş Dönemi 2. Pazartesi

İncil: Luka 5, 17-26
Bir gün İsa öğretiyordu. Celile’nin ve Yahudiye’nin bütün köylerinden ve Yeruşalim’den
gelen Ferisiler’le* Kutsal Yasa öğretmenleri O’nun çevresinde oturuyorlardı. İsa, Rab’bin
gücü sayesinde hastaları iyileştiriyordu. Kalabalıktan ötürü onu içeri sokacak yol
bulamayınca dama çıktılar, kiremitleri kaldırıp adamı yatakla birlikte orta yere, İsa’nın
önüne indirdiler. İsa onların imanını görünce, “Dostum, günahların bağışlandı” dedi.
Din bilginleriyle* Ferisiler, “Tanrı’ya küfreden bu adam kim? Tanrı’dan başka kim
günahları bağışlayabilir?” diye düşünmeye başladılar. Akıllarından geçenleri bilen İsa
onlara şöyle seslendi: “Aklınızdan neden böyle şeyler geçiriyorsunuz? Hangisi daha
kolay, ‘Günahların bağışlandı’ demek mi, yoksa ‘Kalk, yürü’ demek mi? Ne var ki,
İnsanoğlu’nun* yeryüzünde günahları bağışlama yetkisine sahip olduğunu bilesiniz
diye…” Sonra felçli adama, “Sana söylüyorum, kalk, yatağını toplayıp evine git!” dedi.
Adam onların gözü önünde hemen ayağa kalktı, üzerinde yattığı yatağı topladı ve
Tanrı’yı yücelterek evine gitti.
Herkesi bir şaşkınlık almıştı. Tanrı’yı yüceltiyor, büyük korku içinde, “Bugün şaşılacak
işler gördük!” diyorlardı.