Gün: 5 Kasım 2024

Litürji

Kutsal Kitab’ın Okunması

1.Okuma 1Kr 17,10-16 Mezmur 145 2.Okuma İbr 9,24-28 İncil Mk 12,38-44

İbranilere mektup bize Mesih İsa’dan, tapınağa giren Başkahin olarak bahsediyor. Fakat İsa insanların inşa ettiği tapınağa, “antlaşma ahdinin” bulunduğu, “Allah’ın sadece ayaklarını uzattığı yere” değil, Allah’ın olduğu yere girdi.

İsa Allah’ın yanındadır ve orada Baba’nın hoşuna giden nihai kurbanı, yani mükemmel sevgisini, yaşamını sunan sevgisini Baba’ya sundu. Bu şekilde günahı, yani insanlığın Allah’ın sevgisine ve merhametine olan uzaklığını yok etti.

İsa’nın Kendisi, sevgisini ve merhametini yaşayarak gerçek ve ebedi tapınağa Kendi girişini hazırladı. İncil yazarları tarafından bize anlatılan İsa’nın her eylemi, bize O’nun sevgisinin güzelliğini ve mükemmelliğini gösterir. 

Bugün öğrencilerine iki öğretisini dinliyoruz. Biraz önce onlar, yazıcılardan birinin Allah’ın ve insanların sevgisi hakkında bir konuşmasını hayranlık ile duydular. İsa öğrencilerinin ruhsal hayatlarının tehlike içinde olduğunu bilmektedir. Yazıcılar çoğu kez kendilerini beğenmişlik, kibir ve hırs örneği olarak verilmekte idiler; onlar kendilerini korumasız ve fakir dulların koruyucusu olarak da gösterirlerdi. İsa, öğrencilerinin onlara benzemelerini istememektedir. Kendini beğenmişlik ve kibir Kilise dışında kalmalıdır, gurur cemaati yönetenlerin niteliği olmamalıdır. İsa’ya ait olmak isteyenlerde para hırsı olmamalıdır, çünkü bu hırs fakirlerin acı çekmesine neden olur. İsa’ya ait olmak isteyenler bu davranışlardan tiksinmelidir. “Yazıcılardan sakının!”. 

Tam da en meşhur Yazıcıların bulundukları Mabetteyiz. Celile’den gelen İsa’nın öğrencileri, hep Yeruşalim’li bu Yazıcıları, herkes tarafından saygı ile selamlanan bu din adamlarını görmek isterlerdi. İsa, tam da onlara karşı öğrencilerini dikkatli olmaya çağırmaktan korkmamaktadır. Gerçekten onlar, Mabette insanları eğitmekten çok insanlar için “skandal”, yani engel sebebi olmaktadırlar. Öğrencilerin ruhani yaşamı; hırslı, kendilerini beğenmiş, gururlu, zenginliği seven kişilere bakarak hiçbir kazanç elde etmeyeceklerdir.

İsa mabette gözlerini kapamıyor: “Babamın evi” dediği yerde ne olursa dikkatle izliyor. Bağış kutusuna çok para atanları görüyor ve ‘muhasebeci’ bilsin diye, yüksek sesle ilan edilmiş bağış miktarını duyuyor. Ve işte O, dul bir kadının verdiği küçük bağışı da görüyor. 

Hemen öğrencilerini çağırıyor, onlara göstermek için güzel bir şey buldu: “bu yoksul dul kadın kutuya herkesten daha çok para attı” diyor. 

Öğrenciler merak ediyor, kim bilir bu kadın ne kadar bağış yaptı diye. Zenginler gece olunca yaptıkları bağışın miktarını hatırlamıyorlar bile, çünkü verdiklerinin eksikliğini hissetmeyecekler: Sofralarında hiçbir şey eksik olmayacak. 

Fakat bu dul kadının akşam sofrasında yiyecek hiçbir şeyi olmayacak! 

Bu kadın, İlyas peygamberin karşılaştığı dula benziyor: O, nesi varsa İlyas’a ikram etmişti, çünkü Allah’ın onu düşüneceğinden emindi. İsa o kadının, kendi Başkahin olma tarzına katıldığını gördü. Nitekim o, Kendisi gibi yaşamını sundu!