Gün: 23 Şubat 2024

Litürji

Kutsal Kitab’ın Okunması

25/02/2024 PASKALYA’YA HAZIRLIK DEVRESİ 2. Pazar Günü – B

1.Okuma Yar 22,1-2.9.10-13.15-18 Mez 115 2.Okuma Rom 8,31-34 İncil Mk 9,1-9 

Paskalya Arifesinde vaftiz sırasında verilmiş sözlerimizi yenilemek için hazırlanmaya devam etmekteyiz. O gece birçok kişi vaftiz olacak, bizler de Şeytanı reddetmemizi ve Rab’bimiz ve Öğretmenimiz Mesih İsa’ya bağlılığımızı yenileyeceğiz. Yeni vaftiz olanlarla birlikte tek bir Beden olmakta, tek Ruh’a katılmaktayız.

Aziz Pavlus bugün, Allah’ın sevgisini garantilemektedir. Bu sevgisi hiç yok olamaz çünkü O, hepimiz için İsa’yı vererek bizi sevmeye bağlandı. Allah bizi aklamak ve kurtarmak için bunu yaptı. Hiçbir şeyden ve hiç kimseden korkmamalıyız, Allah’ın bizim için gerçekleştirdiği sevgiyi hiçbir düşman yok edemez.

Havarinin sözleri bizleri diğer iki okuma metnine yöneltmektedir: İbrahim oğlunu Allah’a kurban etmeye hazırlanmaktadır, İsa da Musa ve İlyas ile Baba’nın gösterdiği kurtuluş planlarını konuşmakta ve bu planı kendisi aracılığıyla gerçekleştireceğini söylemektedir.

İbrahim’in tek oğlu İshak ile dağa doğru yürüyüşü ilerisini göstermektedir: İsa’da gerçekleşecektir. Elbette bizim varış noktasına, yani Baba ile kucaklaşmamıza doğru yürüyüşümüzü de simgelemektedir. İbrahim Allah’tan her şeyi almaktadır: Bunu O’na ‘her şeyi’ iade ederek belirtmektedir. Bu ‘her şey’ içerisinde sadece kendi yaşamı değil, onun için daha değerli olan ve yıllarca beklenen tek oğlunun yaşamı da var. 

İlk bakışta Allah’ın arzusu bize acımasız gelmekte, ancak olayın nasıl geliştiğini gördüğümüzde sevgisinin ne kadar büyük ve ileri bakışlı olduğunu anlarız. Allah’ın bu isteği aracılığıyla İbrahim’in baba sevgisi her egoizmden arınmakta ve ruhani bir sevgiye dönüşmekte öyle ki oğlu, yaşamının her gününde Allah’ın bir armağanı olarak kalsın.

İsa dağa dinlemeye ve görmeye kabiliyetli olan havarileriyle çıktı. Orada Musa ve İlyas ile konuştu: Bu iki kişi, halkın önünde Allah’ı ve Allah’ın önünde halkı en iyi şekilde temsil edebilmeye nitelikli kişiydi. Her ikisi de rehber ve peygamberlik görevlerini yerine getirmek için etkileyici bir şekilde acı çekmişlerdi, hatta o kadar acı çekmişlerdi ki ölümü arzulamışlardı. İsa onlarla konuşuyor, onlara kendini Baba’ya sunmaya hazırlandığını anlatıyor. İsa tek Oğul, Baba’nın sevgili Oğlu’dur, İbrahim’in peygambersel sunuş eylemini gerçekleştirendir: O, her insan evladı yerine kurban edilen Allah’ın Kuzusudur.

Üç havarinin duyduğu gökten gelen ses; Baba’nın Oğlu İsa’nın sunuşunu kabul ettiğini, bu sunuşun sayesinde yanındaki iki peygamberin sadece hayal ettikleri plan gerçekleştireceğini garantilemektedir. Gökten gelen sözler İbrahim’in yaşadığı olayı hatırlatmakta: Sevgiyi tam olarak gerçekleştiren sevgili oğul, İshak değil, İsa’dır. Dua ve Allah Baba ile karşılaşma yeri olan dağdan inerken İsa bunu Kendi öğrencilerine açıklamaktadır. 

Bir ay kadar sonra vaftiz sırasında verilmiş sözlerimizi yenileyeceğiz: Bu ne demektir? Bu, İsa’nın yaşamını, tüm yaşamını, insanlar için kendini sunmak olan yaşamını, paylaşmak istediğimiz anlamına gelir. Kendimizi Allah’a sunarak, İsa’nın yaşamını paylaşmış oluruz. Bunu her gün imanla ve sevgiyle, imandan doğan sevgiyle, yapacağımız küçük veya büyük seçimlerle gerçekleştireceğiz. Acı çekmemiz gerekiyorsa da korkmayacağız, çünkü İsa da acı çekti; korkmayacağız çünkü İsa’ya itaat ettiğimizde Allah’ın kendisi bizim tarafımızdadır, bize aziz Pavlus’un garantilediği gibi.