Ay: Ocak 2024

Litürji

Kutsal Kitab’ın Okunması

28/01/2024 – OLAĞAN DEVRE – 4. Pazar Günü – B

1.Okuma Say. 18, 15-20 Mezmur 94 2.Okuma 1 Kor. 7, 32-35 İncil Mk 1, 21-28

Söz ne kadar önemlidir! O, yaşamamıza yardım edebilir, yaşamımızın büyük veya küçük seçimlerinde bizi aydınlatabilir, bizi huzurlu ve mutlu ilişkileri yaşatabilir, bize bölümleri ve anlaşmazlıkları yok etmeye yardım verebilir, ama acı ve hayal kırıklarının sebebi de olabilir.

Musa, halka Allah’ın başka bir peygamber yollamaya yönelik niyetini açıklıyor. Bu kişi halktan olacak ve görevi onlara Sözü nakletmek olacaktır. Herkes bu Sözü dinleyecek ve ne kadar sevildiklerini anlayacaklardır, O’nun bilgeliğinin araçları olmaları için de nasıl davranmaları gerektiğini bileceklerdir. 

İnsan, hiç bir insan hiçbir zaman kendisine güvenmemelidir, her insanın gerçek iyiliğini isteyip bilen, aynı zamanda insanın tüm halk için kutsama olmasını sağlayabilen Allah’ın niyetlerini ve çarelerini dinlemek için daima ona yardım edecek birine ihtiyacı olacaktır. Gerçekten Allah’a itaat edecek, kimseyi aldatmayacak bir peygamber gelecek. Kim O’na karşı gelirse, kim değişik şeyler öğretirse, o ölümün hizmetkarı olacaktır: Dinlenmemelidir.

Musa’nın açıklaması Kefernahum sinagogunda konuşan kişide gerçekleşiyor. Herkes, O’nun gerçek otoriteye sahip biri gibi konuşmasını fark etmektedir: O, İsa’dır! Herkes sözünün insan sözü olmadığını anlıyor: Sözü derinlemesine etkiliyor, sevinç ve birlik yaratıyor! Herkes bunun farkında, ama herkes bu Sözü ve bu Sözü sunan kişiyi kabul etmeye hazır değil: Bazıları reddediyor, çünkü gerçeği ve yaşamı, ışığı ve birliği reddediyorlar. 

Sinagogdaki insanların arasında yukarıdan gelen Söz’e karşı gelen bir kişi var: O, bu sözün açıklanmasına ve kabul edilmesine karşıdır. Aslında reddeden insan değil de, ona hakim olan ruhtur. İsa bunun farkında. O’nun Sözünü dinlemek ve kabul etmek, insan için faydadır. İnsan bunu yapmayıp da ret ediyorsa, demek ki içinde kabul etmesini engelleyen bir ruh var. İsa otoritesi ile bu ruhu susturuyor ve gitmesini de emrediyor. 

Nihayet hür kalan insan İsa’nın varlığından ve Allah’ın sevgisini, iyiliğini taşıyan Sözünden faydalanıyor ve mutlu oluyor.

Kaç kişi İsa’yı susturmak, Söz’ünün iletilmesini ve kabul edilmesini engellemek ister! Biz o kişileri de seviyoruz ve İsa’nın, onları hapiste olanların, acı çektiren ve küçük-büyük birçok kişi için ölüm aracı olmalarının sebebi olan ruhtan kurtarması için dua ediyoruz. Biz İsa’ya karşı bağıranlardan korkmuyoruz, hatta gazete ve televizyonda da bunu yapanlardan, buna alet olan meşhurlardan, etkilenmiyoruz. 

İsa dirildi ve Kilise’sinde yaşıyor; burada insanın sevinci, halkların barışı için konuşmaya ve öğretilerini vermeye devam etmektedir. 

Aziz Pavlus, Korintoslulara mektup yazarken kendisinin sadece geçmişte yaşamış değil de, halen yüzyıllar boyunca Kilise’sinin başında olan İsa’nın Söz’ünü iletmesinin farkındadır. Havari öyle bir söz diyor ki dinleyicileri dikkatle dinliyor: Hristiyan sadece Rab’bin hoşuna giden şeyler hakkında endişelenecek şekilde, O’nun hoşuna gelen şeyleri yaparak yaşayabilir. 

İşte birçok kadın ve erkek bu sözü dinlediler ve yaşamlarının amacı haline getirdiler: Allah’a bekarlıkta ve fakirlikte adanmış olarak Allah’ın canlı Söz’ü, Kilise ve dünya için kutsama olmuşlardır. Onlar aracılığıyla İsa konuşmaya devam etmekte: Sevgisinin, insan yüreğini doldurabildiğini ve haçı taşıma zamanından sonra da süren mutluluğu ve yaşamı bağışlayabildiğini ilan etmektedir.